23 Eylül 2010 Perşembe

23. İÇİMİZDEKİ MAKİNE

Georges Duhamel, (Hekim, Cerrah)“L’humaniste et l’automate”, 1933 (Deneme) Sayfa: 196

* Bir hekim bilgi ve deneyimi dışında bir şeyleri de sunar hastalarına; kendisinden bir parça, kendisinden bir kıvılcım. Hastayı iyi eden de aslında budur.

Sağlık hizmeti makineleştirildiğinde, hekimin hastaya vereceği bir şey kalmamıştır. Çünkü bir makinede asla fazla bir parça yoktur. O işlevini mevcutla yerine getirir. Bunun içinde hekimin verdiği “maddi” olmayan unsurlar asla yer almaz.

Makineden çıkacak kıvılcım ise genellikle istenmez ve eğer varsa bu makinede yolunda gitmeyen bir şeylerin olduğunu gösterir. İşte o nedenle hekimin yaptığı iş “mekanik”, “kendini yineleyen” ve “yalnızca alışkanlıkla yapılan bir eylem” değildir.

Her hasta her hekim için keşfedilecek, daha önce üzerine kimsenin adım atmadığı, haritalarda yer almayan bir adadır. Hekim bu adayı keşfeder, hele hele onu kendi başına yaşayabilir hale gelince o zaman mesleğini en iyi şekilde yapmış olacaktır.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder