5 Eylül 2010 Pazar

41. SAĞIRLAR DİYALOĞU

Karl Valentin, “Beim Arzt”, 1978 (Oyun) Sayfa: 349

* Sağlam insanların sağlık hizmetlerinin organizasyonu ve işletilmesi için neden para ödediklerini sormaları doğaldır; çünkü sağlıklılıklarını korumak, sürdürmek ve geliştirmek için bir sağlık organizasyonuna ve onun vereceği bir hizmete gereksindiklerini bilmezler, dahası hiç hasta olmayacaklarını düşünürler. Bu nedenle de “sağlıkları için önceden bir para ödemek” istemezler.

Bunun için insanlardan “sağlıkları için para toplamaya çalışmak” sağlığın anlamını ve önemini bilmeyen yöneticilerin çok önemli ve zor iyileşir bir akıl-beyin hastalığıdır.
Gariptir; aslında onlar da kendileri söz konusu olduğunda herkes gibi davranırlar. Bunu fark ettiklerinde ise söylediklerine inançları yittiği, bir anlamda yalan söylediklerini bildikleri için “sağlık için herkesten para toplama işini” gerçek anlamda yapamazlar. Bunun yerine hizmeti alanın ödemesinin en uygun olacağı düşüncesine ulaşırlar. Sağlığın sık karşılaşılan finansman modeli de aslında budur.

Oysa bunun bir tek yolu vardır:
Gelirden “vergi” adı altında belirli bir pay almak ve bunu sana hizmet etmek için yapıyorum demektir. “Hizmet” pek çok alanı içeren bir kavram olduğu için dürüst ve dayanışmacı vatandaş bundan rahatsız olmaz. Hele hele bunun herkesten, ayrımsız bir şekilde ve gelirine göre değişen oranlarda yapıldığını bilirse seve seve vergisini verir.

Kaynağını genel vergilerden karşılayan bir sağlık hizmeti ise çok daha az parayla sağlanır, çünkü o koşulda önemli olan para değil, sağlık olacaktır.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder